KwaZulu-Natal KwaZulu-Natal is een grote smeltkroes van allerlei typische Zuid-Afrikaanse kenmerken: talloze soorten landschappen, een bonte verzameling van culturen, wildparken, drukke en verlaten stranden,levendige steden, kleine dorpjes en dat alles gezegend met een heerlijk klimaat. Geen wonder dat deze provincie zeer populair is onder de bezoekers van Zuid-Afrika. Geschiedenis Deze provincie heeft een roerige geschiedenis. Een groot gedeelte deel van KwaZulu-Natal behoorde van 1820 tot 1880 tot het koninkrijk Zululand. De inwoners, de Zulu's, waren actieve krijgers die tot vechtmachines werden opgeleid en zo vele stammen en gebieden overwonnen. Toen de Boeren in 1838 het gebied binnen trokken, werden ze zonder pardon afgeslacht. Maar vervolgens werden de Zulu's verslagen tijdens de Slag bij de Bloedrivier. Bezienswaardigheden In KwaZulu-Natal is veel te zien en te doen. Er zijn verschillende prachtige natuurparken die tot de mooiste van Zuid-Afrika worden gerekend. Verder liggen er uitgestrekte stranden Sint Lucia, interessante steden als Durban en Pietermaritzburg en traditionele dorpen. Zoeloes De Zoeloes zijn een Afrikaanse etnische groep bestaande uit ongeveer 11 miljoen mensen die voornamelijk leven in KwaZoeloe-Natal, Zuid-Afrika. GeschiedenisOnder koning Shaka Zoeloe werd het koninkrijk in de vroege jaren 1800 vergroot door verovering en assimilatie. Van een kleinere clan van 1500 mensen evolueerden ze tot een grote natie tussen de Tugela-rivier en de Pongola-rivier. Ze waren deels verantwoordelijk voor de Mfecane - de "verplettering", een grootscheepse migratie van vele opgejaagde volkeren rond Zoeloeland.
|
Vandaag de dag zijn de Zoeloes bekend om hun vermogen om kunstzinnige voorwerpen te maken met behulp van kraaltjes en naaigaren. Ze brachten ook hun muzikale tradities naar de westerse wereld. Op vele oude ansichtkaarten is te zien dat jonge Zoeloevrouwen trotse mensen zijn, die weinig te verbergen hebben. In verschillende streken wordt door hen nog steeds bij bepaalde gelegenheden buiten een klein kralenschortje en/of een string met de borsten en billen bloot gelopen.
Ook bij hun buren, de Swazi, wordt bijvoorbeeld tijdens het jaarlijkse rietfeest niet alleen door minderjarige, maar ook door de oudere maar nog wel ongetrouwde meisjes, soms niets anders gedragen dan dit klein kralenschortje dat bij de Zoeloes isigege genoemd wordt. In de streek van Nongoma bedekt deze, ook gewoon dagelijks gedragen, 'maagdenkledij' tussen navel en knieën een oppervlakte van +/- 20 op 30 cm, in andere streken kunnen ze zelfs korter en ook breder zijn. Door (kleine) jongens gedragen wordt deze beperkte kledij in het Zoeloe dan weer isinene genoemd.
Opvallend is dat de Zoeloetraditie, in tegenstelling tot die van de Xhosa (na de Zoeloes het tweede grootste volk van Zuid-Afrika), zich tegen een verminking van zowel mannen- als vrouwenbesnijdenis keert. Van alle volkeren in Zuid-Afrika tellen de Zoeloes de meeste Aids-slachtoffers. Volgens veel van hun besneden landgenoten zou dit een oorzaak vinden in het onbesneden zijn van de meeste Zoeloes.
Mangosuthu Buthelezi, chief van de Zoeloes in de tijd van de apartheid en minister in de Zuid-Afrikaanse regeringen van 1994 en 1999
Jacob Zuma, voorzitter van het ANC en sinds 2009 president van Zuid-Afrika
De huidige Zoeloe natie bestond oorsprongkelijk uit verschillende sociale eenheden waarvan er velen een financiele bijdrage leverden aan Koning Dingiswayo van Mthethwa. De Zoeloe natie is echter pas in begin 1800 ontstaan.
De Zoeloes staan bekend om hun dapperheid in de oorlog onder Shaka (1788-1828), “Afrika’s eigen Napoleon” en andere leiders en vormen tegenwoordig de grootse stammengroep in Zuid-Afrika, met een aantal van bijna 8 miljoen. Zoeloes leven traditioneel in een bijenkorfvormige hut die in een cirkel staan opgesteld, beter gekend als een “kraal”.
De Zoeloe kinderen houden op vele plaatsen nog van traditionele spelletjes als amagenda, bij ons Europeanen beter gekend als "bikkelen" (het opgooien van steentjes om ze daarna op te vangen).
Een Zoeloe-chef draagt een oorring en een hoofdband gemaakt van de huid van een luipaard, alsook een rok van koeienhuid die in slierten naar beneden hangen. Getrouwde vrouwen dragen breedgerande, schotelvormige hoofddeksels, vaak versierd met kralen, om hun status aan te geven en zullen hun mannen dienen op hun knieën als teken van respect.
Niet getrouwde Zoeloemeisjes dragen een hoofdband van parels of een Isicholo. Zoeloe-mannen dragen rokjes van huiden en arm- en enkelbanden van bont. Bij traditionele ceremonies dragen ze eveneens schilden en speren.
Het zijn voornamelijk de Zoeloe vrouwen die later Sangomas of rituele leidsters worden, bij de mannen daarentegen is het zo dat de meeste van hen Nyangas of kruidendokters worden.